Οι ηλιακοί συλλέκτες από περοσκίτη και οργανική ύλη μπορούν να λειτουργήσουν στο διάστημα ακόμη και χωρίς τον ήλιο

Για ηλιακούς συλλέκτες, οι οποίοι χρησιμοποιούνται ενεργά για την τροφοδοσία διαστημικών σκαφών, μια αντικατάσταση είναι σχεδόν έτοιμη. Έτσι, οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν έδειξαν ότι τα στοιχεία από τον περοβσκίτη και την οργανική ύλη είναι σε θέση να παράγουν ηλεκτρισμό ακόμη και χωρίς άμεσο ηλιακό φως.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του περοβσκίτη και των οργανικών έναντι του πυριτίου

Όπως γνωρίζετε, ο περοβσκίτης και τα οργανικά υλικά είναι ήδη κοντά στην αποτελεσματικότητα και σε ορισμένες παραμέτρους ήδη ξεπερνούν το καλό παλιό πυρίτιο, το οποίο για δεκαετίες ήταν η μόνη πηγή ενέργειας για το τροχιακό συσκευές.

Αλλά το πιο σημαντικό κριτήριο επιλογής για το διαστημικό σκάφος ήταν το βάρος του πίνακα σε σχέση με την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια. Αλλά σύμφωνα με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο περοβσκίτης και τα οργανικά έχουν ένα σαφές πλεονέκτημα έναντι του πυριτίου. Υπήρχε μόνο μία ερώτηση, πώς θα εμφανιστούν οι ηλιακοί συλλέκτες από πολλά υποσχόμενα υλικά σε έναν χώρο χωρίς αέρα.

Πρόοδος πειράματος

Μια μοναδική εμπειρία αυτού του είδους πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πολυτεχνείου του Μονάχου.

Τα ηλιακά κύτταρα δύο τύπων υλικών εστάλησαν σε ένα σύντομο υποβρύχιο (η πτήση διήρκεσε μόνο 7 λεπτά) πτήση με ειδικό μετεωρολογικό πύραυλο, ο κύριος σκοπός του οποίου είναι η μελέτη της ανώτερης ατμόσφαιρας Γη.

Έτσι, κατά τη διάρκεια του πειράματος, τα ηλιακά κύτταρα και ένα ολόκληρο σύμπλεγμα εξοπλισμού για τη μελέτη της συμπεριφοράς τους αυξήθηκαν σε ύψος 240 χλμ.

Αυτή η απόσταση είναι αρκετή για να σταματήσει η ατμόσφαιρα της Γης να έχει προστατευτική επίδραση σε αντικείμενα.

Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, τα στοιχεία που δοκιμάστηκαν έδειξαν τα ακόλουθα αποτελέσματα: η έξοδος ήταν από 7 έως 14 mW ισχύος ανά τετραγωνικό εκατοστό. Οι εξωτερικοί επιθετικοί παράγοντες δεν είχαν καμία επίδραση στη λειτουργία των πλαισίων σε χώρο χωρίς αέρα.

Επιπλέον, εντοπίστηκε ένα νέο φαινόμενο. Αποδεικνύεται ότι τα στοιχεία που διερευνήθηκαν συνέχισαν να παράγουν ενέργεια ακόμη και όταν ήταν σε σκιές. Δηλαδή, το διάσπαρτο φως από την ατμόσφαιρα της Γης ήταν αρκετά αρκετό για να συνεχίσει να παράγει τη δύναμη του πυραύλου με ηλιακό στοιχεία για τον περοβσκίτη και την οργανική ύλη (Benjamin Predeschly, Πρόεδρος Λειτουργικών Υλικών, Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Μόναχο)

Αυτή η καταπληκτική ανακάλυψη ενθαρρύνει τους επιστήμονες και ανοίγει την προοπτική χρήσης ηλιακών συλλεκτών που βασίζονται στον περοβσκίτη και οργανικά σε βαθύ διάστημα και σε απομακρυσμένες τροχιές, δηλαδή σε εκείνα τα μέρη όπου τα πάνελ πυριτίου απλά δεν μπορούν δουλειά.

Οι επιστήμονες μοιράστηκαν όλα τα αποτελέσματα των πειραμάτων τους στις σελίδες της έκδοσης Juole.

Αν σας άρεσε το υλικό, τοποθετήστε τους αντίχειρές σας και εγγραφείτε. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!