Είναι επικερδές να παραδώσετε παλιοσίδερα τώρα ή πού πήγαν όλοι οι μεταλλουργοί;

Όλοι θυμούνται την ταραχώδη δεκαετία του '90, όταν οι αγρότες περιπλανήθηκαν σε ντάκα και γκαράζ αναζητώντας σιδηρούχα και μη σιδηρούχα μέταλλα. Και παντού υπήρχαν διαφημίσεις για την αγορά του. Σήμερα, το να γνωρίσεις έναν «μεταλλικό» είναι σπάνια. Γιατί;

Φαίνεται ότι δεν ζούσαμε καλύτερα (αν δεν ακούσουμε αυτά που λένε στην τηλεόραση, αλλά κοιτάμε την πραγματική ζωή).
Πόσο είναι το "μη σιδηρούχο μέταλλο" τώρα;

Πήγα στον ιστότοπο ενός μεγάλου γραφείου της Μόσχας και ανακάλυψα τις τιμές:

• σιδηρούχα θραύσματα

Αγοράζεται μόνο σε μεγάλες ποσότητες από 5 τόνους, το κόστος εξαρτάται από τον βαθμό και ξεκινά από 12.800 έως 15.200 ανά τόνο. (σε μικρές αγορές, το μέταλλο αγοράζεται για 4-5 ρούβλια / kg, στην επιχείρηση 🙉🙉🙉).

• καλώδιο

Το καλώδιο ήταν πάντα ο βασιλιάς των μη σιδηρούχων μετάλλων: δεν θυμάμαι ότι οι τιμές του μειώθηκαν ακόμη και στα χρόνια κρίσης του 2008 και του 2014. Σήμερα τα καλώδια χαλκού μικρού τμήματος κοστίζουν από 150 ρούβλια / kg, μεγάλα - 330-340 ρούβλια. Ομόλογα αλουμινίου - 60/80 ρούβλια ανά χιλιόγραμμο.

• μη σιδηρούχα μέταλλα

καθαρός χαλκός - 445 ρούβλια / kg.

αλουμίνιο - 105 ρούβλια / kg.

ορείχαλκος - 280 ρούβλια / kg;

μόλυβδος - 104 ρούβλια / kg.

ανοξείδωτο ατσάλι - 70 ρούβλια / kg.

Τώρα, κοιτάζοντας τις τιμές, καταλαβαίνω πού έχουν πάει οι μεταλλουργοί. Ο πληθωρισμός (και η εμφάνιση των θέσεων εργασίας) έπραξε τη δουλειά τους - έγινε απλώς μη επικερδές να παραδώσει τα απορρίματα. Και σχεδόν όλο το μέταλλο (τουλάχιστον μαύρο) από τους δρόμους των πόλεων εξαφανίστηκε - έγινε πιο δύσκολο να το πάρετε.

Νομίζω ότι τώρα μόνο ηλεκτρολόγοι που έχουν πρόσβαση σε παλιά καλώδια και καλώδια ενοικιάζουν μαζικά μη σιδηρούχα μέταλλα.

👇 Και πότε ήταν η τελευταία φορά που παραδώσατε παλιοσίδερα;

Τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα 👇👇👇